Τρίτη 17 Μαΐου 2011

Ένα μήνα μετά

Το κατωτέρω κείμενο γράφτηκε στις 14 Απριλίου 2011 αμέσως μετά την ομιλία του Προέδρου Ομπάμα για το δημόσιο χρέος. Με την προ ημερών άτακτη υποχώρηση των Ρεπουμπλικανών, επαληθεύθηκε.

Στην χθεσινή του ομιλία για την αντιμετώπιση του αυξανόμενου δημόσιου χρέους των ΗΠΑ, που ουσιαστικά αποτελεί και την πρώτη του καθαρά προεκλογική εμφάνιση, ο Μπαράκ Ομπάμα προσπαθήσει να πείσει τους συμπολίτες του ότι η κυβέρνηση είναι εδώ για το καλό τους - κάτι όχι και τόσο αυτονόητο στους αντι-κρατιστές (αν και πατριώτες) Αμερικανούς. Ο Ομπάμα έκανε ίσως την καλύτερη ομιλία του τον τελευταίο καιρό υπερασπιζόμενος ένα προοδευτικό - φιλελεύθερο κυβερνητικό πρόγραμμα (φιλελεύθερο με την έννοια που έχει ο όρος στην Αμερική, ήτοι κοινωνικά ευαισθητοποιημένο και ριζοσπαστικό).

Ο Ομπάμα επέλεξε να υπερασπιστεί δημοσίως τις πιο "αριστερές" (κεντροαριστερές με δικούς μας όρους) πλευρές της πλατφόρμας των Δημοκρατικών. Υπερασπίστηκε το κράτος πρόνοιας και ένα νέο κοινωνικό συμβόλαιο για τις ΗΠΑ, αναγνωρίζοντας παράλληλα την ανάγκη μείωσης του ελλείμματος κυρίως μέσω μείωσης των στρατιωτικών δαπανών και αύξησης της φορολογίας των ευκατάστατων στρωμάτων, αν και αναφέρθηκε και σε γενικότερες περικοπές (επιδομάτων, φοροαπαλλαγών, κλπ.).

Ταυτόχρονα σφυροκόπησε άγρια τους Ρεπουμπλικανούς, που για να είμαστε ειλικρινείς ξεπέρασαν τον εαυτό τους φέτος προτείνοντας ένα σχέδιο μείωσης του ελλείμματος που περιλάμβανε ... ένα τρισεκατομμύριο δολάρια φοροαπαλλαγές και φοροεκπτώσεις για εκατομμυριούχους και δισεκατομμυριούχος (μερίσματα μετοχών, χρηματιστικές συναλλαγές κλπ).

Ο Ομπάμα ήταν ξεκάθαρα επιθετικός προς τους Ρεπουμπλικανούς (σε αντίθεση με το κλίμα συναίνεσης που υποτίθεται είχε δημιουργηθεί για να ξεπεραστεί το επαπειλούμενο government shutdown) και έδωσε το σύνθημα για μια έντονη προεκλογική κούρσα μέχρι το 2012. Ορισμένοι μάλιστα αναλυτές εκτιμούν ότι η ανάδειξη των μη δημοφιλών πλευρών του Ρεπουμπλικανικού προγράμματος σε πρώτο πλάνο από τον superstar Ομπάμα, αν έχει αντίκρισμα στις δημοσκοπήσεις, μπορεί ακόμη και να πιέσει Ρεπουμπλικανούς γερουσιαστές και αντιπροσώπους (ειδικά αμφιταλαντευόμενων εκλογικών περιφερειών) να μην στηρίξουν το σχέδιο προϋπολογισμού του κόμματός τους διευκολύνοντας έτσι τρομερά τον Πρόεδρο.

Μάλιστα, ο Ομπάμα φάνηκε αρκετά θαρραλέος ως προς το εξής: Θεωρητικά είναι αναγκαίο γι' αυτόν να βρει έναν τρόπο συμβιβασμού με τους Ρεπουμπλικανούς ώστε να ψηφιστεί ο προϋπολογισμός. Εν τούτοις, στο λόγο του υπερασπίστηκε με πάθος τις προοδευτικές θέσεις των Δημοκρατικών για δύο θέματα που αποτελούν "κόκκινο πανί" (αλλιώς dealbreakers) για τους Ρεπουμπλικάνους. Το ένα θέμα είναι οι φόροι και το άλλο το Medicare (Δημόσιο Ταμείο Ιατροφαρμακευτικής Περίθαλψης). Ο Ομπάμα υποσχέθηκε να στηρίξει την δημόσια ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και να μην επιτρέψει στους Ρεπουμπλικανούς να την παραδώσουν βορά στις ορέξεις των ιδιωτικών ασφαλιστικών εταιρειών.

Όσο για τους φόρους, χαρακτηριστική είναι η δήλωσή του : "Οι Ρεπουμπλικανοί θέλουν να δώσουν σε ανθρώπους σαν εμένα 200.000 δολάρια φοροαπαλλαγές ζητώντας από 33 ηλικιωμένους να πληρώσουν 6.000 δολάρια ο καθένας παραπάνω για υγειονομική περίθαλψη. Αυτό είναι λάθος και δεν θα συμβεί όσο είμαι Πρόεδρος".

Ίσως ο Ομπάμα δυσχέρανε την επίτευξη συμφωνίας με τους Ρεπουμπλικανούς αλλά συσπείρωσε τρομερά το κόμμα του και "κέρδισε" πόντους στα πλειοψηφικά στρώματα που έτσι κι αλλιώς τον ανέδειξαν στην προεδρία. Τζογάρει και πόνταρε στο " η καλύτερη άμυνα είναι η επίθεση". Οψόμεθα..

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου