Επίσης, δυστυχώς για άλλη μια φορά το ΠΑΣΟΚ επιδεικνύει προφανή αδιαφορία για την διαδικασία κοινοποίησης (notification process) και την περίοδο ανασταλτικής προθεσμίας (standstill period) που έχει ενεργοποιήσει εις βάρος της χώρας μας η ΕΕ για το ζήτημα. Ειδικότερα και εν τάχει:
Ο προτεινόμενος συντελεστής φορολογίας 30% επί των ακαθάριστων κερδών των παρόχων υπηρεσιών διαδικτυακών παιχνιδιών είναι εξωφρενικά μεγαλύτερος από ό, τι σε άλλες χώρες – ο δεύτερος μεγαλύτερος στην Ευρώπη είναι το 20% της Δανίας.
Προβλέπεται επίσης φορολόγηση στην πηγή επί των κερδών των παικτών – πράγμα που δεν συμβαίνει σε άλλες χώρες και είναι ένα ακόμη αντικίνητρο για να παίξει κάποιος διαδικτυακό παιχνίδι μέσω ενός παρόχου με ελληνική άδεια. Θα διαλέξει έναν ξένο operator (πάροχο) ώστε να μην φορολογηθούν τα κέρδη του.
Η κυβέρνηση οφείλει να λάβει υπόψη τον παγκόσμιο χαρακτήρα του τομέα των τυχερών παιχνιδιών μέσω διαδικτύου. Ο παγκόσμιος κλάδος του διαδικτυακού τζόγου είναι ιδιαίτερα ανταγωνιστικός και, όπως είναι ευνόητο, οι παίκτες ερευνούν εξονυχιστικά, τόσο τις διαφορές τιμών μεταξύ των operators όσο και τις διαφορές μεταξύ των κερδών που μπορεί να επιτύχουν, προτού επιλέξουν με ποιον operator θα παίξουν.
Όταν υπάρχουν χώρες με πολύ πιο ανταγωνιστικούς φορολογικούς συντελεστές, οι εγκατεστημένοι στο εξωτερικό operators θα είναι σε θέση να προσφέρουν καλύτερες τιμές για τους καταναλωτές και έτσι θα έχουν και το αντίστοιχο κίνητρο να κάνουν μεγαλύτερες επενδύσεις στις ξένες αυτές αγορές.
Επίσης, θα είναι δύσκολο να απαγορευθεί στους Έλληνες πολίτες να αναζητήσουν αδειοδοτημένους φορείς της αλλοδαπής (μη ελληνικούς) για να παίξουν τυχερά παιχνίδια στο διαδίκτυο.
Είναι προφανές ότι ο συντελεστής φορολογίας 30% επί των ακαθάριστων κερδών είναι υπερβολικά υψηλός και θα λειτουργήσει ως αντικίνητρο με αποτέλεσμα μείωση των άμεσων (δηλαδή από τα τυχερά παιχνίδια) και έμμεσων (π.χ. από διαφήμιση) φορολογικών εσόδων καθώς και αρνητικές επιπτώσεις στην απασχόληση και σε άλλους οικονομικούς δείκτες.
Εξάλλου, η προτεινόμενη απαγόρευση στους ελληνικούς operators να προσφέρουν υπηρεσίες τυχερών παιχνιδιών σε Έλληνες πολίτες πριν την έκδοση της σχετικής άδειας είναι πρακτικά ανεφάρμοστη και θα έχει σοβαρές αρνητικές επιπτώσεις.
Κατά την περίοδο αυτή (μέχρι την έκδοση της άδειας) οι καταναλωτές υπηρεσιών τυχερών παιχνιδιών που αποκλείονται από το παιχνίδι με ελληνικούς operators δεν θα σταματήσουν να παίζουν αλλά απλούστατα θα αναζητήσουν άλλους αλλοδαπούς operators (μη ελληνικούς) για τα τυχερά παιχνίδια τους. Η απαγόρευση αυτή, επομένως, θα χρησιμεύσει μόνο στο να στείλει περισσότερους Έλληνες καταναλωτές μακριά από τις αξιόπιστες εταιρείες που επιθυμούν να λάβουν άδεια στην Ελλάδα. Θα δώσει επίσης ένα άδικο πλεονέκτημα υπέρ του υπάρχοντος μονοπωλίου του ΟΠΑΠ, καθώς αυτός θα συνεχίσει να λειτουργεί στην Ελλάδα και να αλληλεπιδρά με τους Έλληνες καταναλωτές, ενώ οι άλλοι operators δεν θα μπορούν. Θα έπρεπε, τουλάχιστον για τις εταιρείες που παρέχουν υπηρεσίες διαδικτυακών τυχερών παιχνιδιών και που είναι αδειοδοτημένες εντός του Ευρωπαϊκού Οικονομικού Χώρου (ΕΟΧ), ο νόμος να τεθεί σε ισχύ μόνο μετά την ολοκλήρωση του διαγωνισμού και την ανάθεση των αδειών.
Μια άλλη εντελώς παράλογη ρύθμιση είναι η απαίτηση του σχεδίου νόμου οι αδειοδοτημένοι operators να χρησιμοποιούν μόνο ελληνικά χρηματοπιστωτικά ιδρύματα για τις σχετικές με διαδικτυακό παιχνίδι συναλλαγές τους.
Προφανώς πρόκειται για έναν περιορισμό που παραβιάζει το κοινοτικό δίκαιο, ιδίως την ελεύθερη κυκλοφορία των κεφαλαίων, αφού συνιστά διάκριση εις βάρος των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων σε άλλα κράτη-μέλη της ΕΕ και χωρίς λόγο περιορίζει την πρόσβαση των παρόχων με ελληνική άδεια στα ιδρύματα αυτά.
Περαιτέρω, σύμφωνα με το νομοσχέδιο, η συμμετοχή σε τυχερά παιχνίδια στο διαδίκτυο (διαδικτυακά παίγνια) είναι περιορισμένη και επιτρέπεται σε άτομα τουλάχιστον 21 ετών. Ωστόσο, οι μη διαδικτυακές δραστηριότητες τυχερών παιχνιδιών του ΟΠΑΠ επιτρέπονται σε άτομα που έχουν συμπληρώσει τα 18 έτη.
Το διαφορετικό προτεινόμενο όριο ηλικίας για τους παρόχους διαδικτυακών τυχερών παιχνιδιών (on-line) σε σχέση με τα μη διαδικτυακά παιχνίδια (off-line), είναι ένας ακόμη άδικος και αδικαιολόγητος περιορισμός της ελεύθερης παροχής υπηρεσιών, δεδομένου ότι ούτως ή άλλως οι on-line διαδικασίες επαλήθευσης της ηλικίας είναι πιο προηγμένες και ασφαλείς από ό,τι οι off-line.
Ακόμη μία ελληνική πρωτοτυπία απίθανης έμπνευσης. Το νομοσχέδιο απαιτεί να υπάρχει ξεχωριστός server, που θα καταγράφει τα δεδομένα που αφορούν τις συναλλαγές μεταξύ παικτών, operators και χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων, και ο server αυτός να βρίσκεται υποχρεωτικά στην Ελλάδα!
Μα, δεδομένων των διαθέσιμων τεχνολογικών μέσων, οι αρμόδιες αρχές μπορούν να έχουν ασφαλή πρόσβαση (secure access) στα δεδομένα αυτά μέσω διαδικτύου σ’ όποια χώρα κι αν βρίσκεται ο server. Κι έχουμε και ηλεκτρονική διακυβέρνηση υποτίθεται. Κι ο παραλογισμός δεν τελειώνει εδώ.
Το νομοσχέδιο απαιτεί οι operators να έχουν καταστατική έδρα ή μόνιμη εγκατάσταση στην Ελλάδα. Μια τέτοια προσέγγιση, με βάση την εθνικότητα του παρόχου, συνιστά βέβαια αθέμιτη διάκριση και αποτελεί αδικαιολόγητο περιορισμό του ευρωπαϊκού κεκτημένου της Εσωτερικής Αγοράς και της ελεύθερης παροχής υπηρεσιών.
Συμπερασματικά, ελπίζουμε η κυβέρνηση να κάνει τις απαραίτητες διορθώσεις για να μην καταδικαστούμε για άλλη μια φορά από την ΕΕ σε πρόστιμα και για να μην πάει χαμένη η ευκαιρία να ρυθμιστεί με ορθολογικό και συνεκτικό τρόπο μια αγορά που μπορεί να προσπορίσει οικονομικά οφέλη στο Ελληνικό Δημόσιο που τόσο τα έχει ανάγκη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου