Είναι πραγματικά πολύ ανησυχητικό αυτό που συμβαίνει στον δημόσιο διάλογο και κυρίως στα social media: ανθρωποφαγία, ad hominem επιθέσεις, λάσπη και βέβαια ρετσέτες και αναγωγές αρκεί να χτυπήσουμε την αξιοπιστία όποιου διαφωνεί μαζί μας. Μάλιστα οι υπερασπιστές των ελευθεριών και δικαιωμάτων μετατρέπονται πολλές φορές σε ταγούς των ιδεών και των απόψεων. Το πώς αντιμετωπίζει κάποιος την "άλλη" άποψη είναι όχι μόνο ενδεικτικό της αγωγής και της νοημοσύνης του ίδιου αλλά και κοινωνικός δείκτης που "μετράει" τον εκφασισμό ή την ανεκτικότητα της κοινωνίας ως συνόλου.
Έτσι και με την συζήτηση περί του νομοσχεδίου "Καταπολέμηση ορισμένων μορφών και εκδηλώσεων ρατσισμού και ξενοφοβίας μέσω του Ποινικού Δικαίου". Προκάλεσε τέτοια μίση και πάθη και μαχαιρώματα που μάλλον απέδειξε ότι ο ρατσισμός δεν καταπολεμείται με νομοθετικές διατάξεις αλλά με παιδεία και διάλογο. Σε καλούσαν όλοι να διαλέξεις στρατόπεδο. Αν συμφωνείς με το νομοσχέδιο οι ακροδεξιοί σε λένε σιωνιστή, αν έχεις ενστάσεις οι "δημοκράτες" σε λένε συνεργάτη των ναζί και ούτω καθ' εξής.
Εγώ διατηρώ για τον εαυτό μου το δικαίωμα να έχω γνώμη και να την λέω. Είναι η εξής: Διαφωνώ επί της αρχής με την ιδέα πίσω από το νομοσχέδιο. Όπως έγραψα και στο facebook "Suppression of hate speech is an impermissible restriction upon the freedom of speech.Except where the speech is directed toward an individual under circumstances where an immediate breach of the peace is likely to result, the harm resulting from hate speech is not sufficiently grave to outweigh the harm resulting from its suppression. The plain fact is that not all free speech is good speech. But freedom of speech is non-debatable and non-negotiable due to the grave dangers for society if we choose to compromise this freedom."
Εν τούτοις, η ένστασή μου αυτή είναι δευτερευούσης σημασίας, διότι το νομοσχέδιο αυτό πρέπει να ψηφιστεί αφού αποτελεί ευρωπαϊκή και διεθνή υποχρέωση της χώρας η ψήφισή του (δεσμευόμαστε από διεθνείς συμβάσεις που έχουμε υπογράψει). Σ' αυτό το πλαίσιο, ότι δηλαδή το νομοσχέδιο είναι αναπόφευκτο, διατύπωσα τις ενστάσεις μου με την λογική "αφού θα ψηφιστεί που θα ψηφιστεί ας είναι τουλάχιστον καλογραμμένο και όσο το δυνατόν πιο συμβατό με την ελευθερία του λόγου". Είπα λοιπόν ότι το νομοσχέδιο κακώς μιλάει για "εχθροπάθεια" και κουραφέξαλα. Έπρεπε να μιλάει για "ρητορική μίσους" την οποία και να ορίζει σαφώς ("ρητορική μίσους είναι ...κλπ"). Εάν ακολουθείτο αυτή η οδός θα προστατευόταν καλύτερα και η ελευθερία του λόγου διότι το νομοσχέδιο θα γινόταν συγκεκριμένο, όλοι θα ήξεραν τι εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής του και τι όχι κλπ. Τώρα το νομοσχέδιο είναι ασαφές και βάζει τέτοια κριτήρια που καταντά ανεφάρμοστο. Με άλλα λόγια δεν υπηρετεί την διεθνή υποχρέωση της χώρας την οποία ισχυρίζεται ότι υπηρετεί.
Συμφωνώ με την λογική ότι το να επαινείς γενοκτονίες είναι κακό και πρέπει να τιμωρείται, διατηρώ όμως τις επιφυλάξεις μου με την ποινικοποίηση της άρνησης των ιστορικών γεγονότων. Το να λέει κάποιος "δεν πέθαναν 6.000.000 στο ολοκαύτωμα αλλά 300.000" δεν πιστεύω ότι μπορεί να συνιστά ποινικό αδίκημα. Βέβαια, ορισμένοι λένε ότι δεν τιμωρείται η άρνηση καθ' αυτή αλλά η ατζέντα πίσω από την άρνηση (αυτοί που αρνούνται είναι ναζί κλπ.). Δεν ξέρω αν είναι πολύ ωραία ιδέα να μπούμε σε τέτοιες ατραπούς. Φανταστείτε ένα νομοσχέδιο μεθαύριο που θα λέει ότι "το να λες ότι ο κομμουνισμός είναι κάτι καλό, σημαίνει ότι υπερασπίζεσαι τα εγκλήματα του Στάλιν άρα είσαι μισαλλόδοξος και φασίστας άρα τιμωρείσαι με φυλάκιση". Συγχωρήστε με που είμαι καχύποπτος αλλά επειδή ο Orwell έχει επαληθευθεί σε πολλά, φοβάμαι μην επαληθευθεί και στο "έγκλημα σκέψης".
Ίσως έχω άδικο βέβαια. Ίσως ο φασισμός είναι τόσο επικίνδυνος πια που πρέπει να πάρουμε μέτρα. Βέβαια και να υπήρχαν hate speech νόμοι στην Γερμανία του '30 δεν ξέρω αν θα σταμάταγαν τον Χίτλερ. Ο φασισμός (και τα παράγωγα του), ήτοι οι ακροδεξιές αποκλίσεις της αστικής δημοκρατίας, είναι κοινωνικά φαινόμενα με οικονομικές (βασικά) αιτίες και δεν καταπολεμούνται με απαγορεύσεις. Ας ελπίσουμε η συνέχεια της συζήτησης να μην είναι γεμάτη ύβρεις και προσβολές.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου