Περί ιδιοκτησίας

Η ατομική ιδιοκτησία είναι φορτισμένη έννοια πολιτικά. Οι σοσιαλιστές θεωρητικοί, με εξέχοντες τους Μαρξ και Ένγκελς, την κατήγγειλαν ως αιτία των δεινών της ανθρωπότητας. Βέβαια οι μεγάλοι φιλόσοφοι μιλούσαν για την ατομική ιδιοκτησία των μέσων παραγωγής. Αλλά, όπως συμβαίνει πάντα, μεταξύ των κειμένων των φιλοσόφων και των ημερών μας, εκτός από πολλά χρόνια μεσολάβησαν και πολλοί ανεγκέφαλοι. Έτσι, φτάσαμε σήμερα στο σημείο να ισχυρίζονται διάφοροι ότι κομμουνισμός σημαίνει κατάργηση της ατομικής ιδιοκτησίας και κοινοκτημοσύνη. Γενικώς. Γενιές Ελλήνων διαποτίστηκαν με ιδεολογήματα του τύπου "οι κομμουνιστές θέλουν να μας πάρουν το σπίτι και τα ρούχα μας" ή "οι κομμουνιστές είναι κατά της μονογαμίας γιατί πιστεύουν στην κοινοκτημοσύνη και των ερωτικών συντρόφων" και άλλα φαιδρά παρόμοια.

Η αλήθεια είναι ότι κομμουνισμός σημαίνει κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής, άρα κατάργηση της μισθωτής εργασίας. Κανένας δεν μπορεί να εκμεταλλεύεται την εργασία των άλλων, αυτός είναι ο χρυσός κανόνας του κομμουνισμού. Γιαυτό και ο Μαρξ όρισε τον κομμουνισμό ως "κοινωνία των ελεύθερα συνεταιρισμένων παραγωγών". Από την άλλη, η κομμουνιστική θεωρία δέχεται την ατομική ιδιοκτησία σε όλες τις άλλες μορφές της (ιδιοκτησία του ατόμου επί του σπιτιού του, του αυτοκινήτου του, της οικοσκευής και του ρουχισμού του κλπ.). Άλλο εάν στοχεύει στην διαμόρφωση ατόμων με ανεπτυγμένο το κοινωνικό, πνευματικό και αισθητικό κριτήριο σε τέτοιο βαθμό ώστε να ζουν απεξαρτημένοι από την προσκόλληση στη συσσώρευση υλικών αγαθών. Εξ άλλου ο καταναλωτισμός, το life style και τα συναφή είναι συμπτώματα του καπιταλισμού και σιγά-σιγά θα πεθάνουν μετά την ανατροπή του (όχι από μόνα τους, με πολλή και σκληρή προπάθεια - εκεί, μεταξύ άλλων, την πάτησαν και οι Ρώσοι).

Αυτά λέει η μαρξιστική θεωρία. Εν τούτοις, ορισμένοι ακόμη και σήμερα διατείνονται ότι είναι κομμουνιστικό ιδανικό η ... "απαλλοτρίωση" του πλούτου - προσέξτε, όχι των μέσων παραγωγής αλλά του πλούτου! Έτσι, ισχυρίζονται ότι νομιμοποιούνται να κλέβουν τράπεζες ή super market ή βιβλιοπωλεία στο όνομα της "απαλλοτρίωσης". Πρόκειται για προδήλως φασίζουσα νοοτροπία και πρακτική που σαφώς δεν έχει σχέση με το εργατικό κίνημα και τους αγώνες του. Θυμίζει όσους συγχέουν την επαναστατική βία των κομμουνάρων στο Παρίσι του 1871 ή των ανταρτών στα ελληνικά βουνά το 1946 με την στυγνή και άναδρη δολοφονία βιομηχάνων, εκδοτών, αστυνομικών ή απλών πολιτών από ψευδεπίγραφες "επαναστατικές" οργανώσεις (τόσο επαναστατικές όσο επανάσταση ήταν και αυτή της 21ης Απριλίου).

Βαριά κατάρα για τους εργαζόμενους και το εργατικό κίνημα η εκμετάλλευση της αριστερής φρασεολογίας και των αριστερών συλλογικών συμβόλων από τους κόκκινους φασίστες. Και βαριά η ευθύνη της Αριστεράς που φοβήθηκε να βρεθεί απέναντι σε όσους συκοφάντησαν και προβόκαραν συστηματικά το λαϊκό κίνημα.

Υ.Γ. Οι συνειρμοί μου γεννήθηκαν από την κλοπή του πορτοφολιού μου (με όλο μου το μισθό μέσα) από άγνωστο εχθές. Δεν μου είχε ξανασυμβεί και προβληματίστηκα. Βέβαια εμένα με έκλεψε μάλλον κάποιος φτωχός ή εξαρτημένος, ο οποίος και πιθανώς είχε τα χρήματα περισσότερη ανάγκη απ' ότι εγώ. Γιαυτό και παρηγοριέμαι ότι μπορεί να έκανα ακούσια ελεημοσύνη. Αυτές πιάνονται στη βαθμολογία για παράδεισο Άγιε Πειραιώς ή να κάνω και καμιά δωρεά στη Μητρόπολή σας για σιγουριά;